დრო გარბის და ჩუმად ითვლის წლებს
ეს ცხოვრება – ფოთოლშლა და ფოთოლცვენა;
ფიქრებს სევდის ღრუბელი ავსებს, –
სიმარტოვე დამესენა.

გულში მიზის და მიფეთქავს დრო,
ჯერ შორსაა დასასრულის დასაწყისი;
ვინც წარმტაცოს ფიქრი საავდრო,
ჩემი გული ალალ მისი.